Retourtje Siem Riep deel 2

Hallo Lieverds thuis!

Terwijl ik dit schrijf eet ik rustig een noedelsoepje in de hoop dat mijn buikje wat opknapt. Die voelt zich de afgelopen dagen niet zo thuis in Cambodja, maar daar later meer over. Nu eerst het vervolg van het retourtje Siem Riep aangezien het volgende avontuur & blog (jungle) al weer bijna voor de deur staan.

De volgende dag in Siem Riep hebben we heerlijk kunnen uitslapen. Zover dat gaat want het is natuurlijk al snel snikheet. Gelukkig waren Sas en ik zo smart om een extra ventilator te vragen waardoor het nog redelijk uit te houden was in onze kamer.
Die dag hebben wij onze 2e taalles gekregen en dit keer van onze enthousiaste guide Wonder. Hij was zo super enthousiast dat hij zelfs z’n haar netjes had gekamd en een echt schoolbord had geregeld. Echter was Wonder zo enthousiast dat we in een half uurtje les, meer woorden hebben ‘geleerd’ dan in het eerste lesje van Syna. Bijzonder was dat Wonder de worden opschreef en dan deze net zo hard bleef roepen totdat wij het nadeden. Ergens wel schattig, maar of ik nou zoveel geleerd heb weet ik niet. Heb braaf alles in mn schriftje opgeschreven dus kan het nog een rustig door lezen.

Na de taalles zijn we met de groep naar het Cultural Village geweest. Nienke was hier ook nog nooit geweest, dus niemand wist wat we konden verwachten. Hier zijn een groot aantal dorpen (die je in Cambodja kan tegen komen) nagebouwd. Ook was er een museum met (slecht) opgezette dieren en wassen beelden. In een aantal dorpen werden er shows opgevoerd om ons bezoekers meer kennis mee te geven over tradities en de cultuur. Bij de eerste show werd een Khmer bruiloft nagedaan. Het was wel bijzonder om te zien hoe zo’n bruiloft er aan toe gaat, alleen snapte niemand er erg veel van aangezien alles in het Khmer’s werd verteld. Heel handig! Toen werd Elsbeth uit onze groep, uit het publiek gehaald om mee te doen in de voorstelling. Dit was echt wel lachen en maakte de show nog net was grappiger.
De tweede show was een dans/acrobatiek voorstelling over het chinees Nieuwjaar. Een groep mensen deden bijzondere kunstjes op de mat, lieten wat vechttechnieken zien en klommen soepeltjes in een paal. De derde voorstelling was een Pauwendans. Geen idee wie wanneer deze dans uitvoert. Ook dit werd namelijk allemaal in het Khmer verteld… Hierna waren een aantal andere en ik wel klaar met de voorstellingen en zijn we wat gaan drinken terwijl we op de andere wachtten.
Een deel van onze groep heeft na dit park nog een concert bezocht en de rest, waaronder ik, hebben in een trendy tent gegeten. Daarna nog heel even de markt over.

De volgende dag vertrokken we al vroeg met de bus terug naar Phnom Penh. Dit was geen pretje! ’s Morgen begon al leuk voor mij met diarree (jawel! Moest er van komen!) Dus een diarree remmer derin gegooid en de bus in. We hadden kaartjes met stoelnummers, maar de buschaffeur plaatste ons allemaal achterin. Ze belandde ik op de achterbank bij het raam. Opzich niet erg zou je denken.. Maar, de airco op de achterste rij deed het niet. Hier kwamen we achter toen we al reden dus nog een ander plekje krijgen ging niet. Het schijnt dat de rest ook niet zo’n fijne airco had, maar achterin deed tie het dus HELEMAAL niet! Boee!! De motor van de airco deed het wel en die was boven ons hoofd geplaatst. Lekker veel herrie en warmte uit stotend. Vervolgens kwamen we er achter dat de motor van de bus onder ons was geplaatst want een plaat op de grond werd zo loei heet dat je hier niet op wou staan. (of zitten, Lianne voelde zich niet zo prettig en veilig achterin in het midden zonder gordel en met een lekkende airco boven zich dus die ging op de grond zitten)
En dan nog mijn laatste zeurpuntje over deze busreis, de zon! Ik zat natuurlijk aan precies de goede kant en had de meeste tijd van de rit de zon op me schijnen. Jaaa deze reis was niet heel fijn… nogmaals 7 langeeeee uren.

Toen we in Phnom Penh aankwamen was het heel hard aan het stormen. Dit eindigde in een regenbui! De eerste tijdens onze reis en lekker dattie was! Dat was echt een heerlijkheid na zo’n verhitte, vermoeide en stoffige busreis!
De volgende en laatste dag van de taal en cultuurweek was een goed ingeplande. ’s Morgens begon dit schema met een bezoekje aan het Royal Palace. Op dit moment ligt de dode koning hier voor 3 maanden opgebaard en dit gaf iets bijzonders aan het bezoek vond ik. Voor het Royal palace hangt een heeeeeel groot portret van de koning (je vind ze wel op meer plekken in de stad, maar niet zo groot) en 2 flinke schermen. Op de een was continu te zien was er gebeurde bij de koning en op dat moment was een grote groep monniken aan het bidden. Een hoop gemompel hoorde je de hele tijd.
Voor op de stoep waren kleden/zeilen neer gelegd en hier hadden veel mensen wierrook aangestoken en zaten er veel op hun knieën te bidden. Ook deze mensen maakte een hoop gemompel geluid. Dit vond ik erg bijzonder. Toen wij zelf op het terrein van het Royal palace waren, vond ik het minder interessant. Meer dan de helft was afgesloten, omdat die dode koning er ligt. Jammer voor ons! Wel waren er een aantal kleine tentoonstellingen die wel leuk waren. 1 was een tentoonstelling met wassen beelden om te laten zien hoeveel mensen er in een stoet lopen als de koning word gekroond. Er was er een waarbij de muren vol waren geschilderd in het verhaal hoe men een olifant in het wild vangt. Verder zat er een mevrouw zijde te weven en waren er een tentoonstelling van verschillende olifantzadels die door koningen zijn gebruikt.
Na het paleis zijn we met de tuktuk naar de Russische markt gegaan. Ik geloof dat op elke hoek in Phnom Penh wel een andere markt zit! Deze markt was weer anders dan de rest die ik al gezien was. Doordat alle stand heel dicht op elkaar zaten en het dicht was van boven kreeg het een erg donkere en nauwe indruk. Er lopen hier ook veel locals rond en je kunt hier echt alles krijgen! Nina en ik hebben echte neppe alstars gekocht en er is een deel in het midden met allemaal eten. Standjes met tafeltjes dicht op elkaar gepakt waar mensen zitten te eten, maar ook kramen met fruit, groentes, kruiden (mooi gezicht!) en vlees. Nou dat vlees stonk joh! Ik ging bijna over me nek toen ik die ‘straat’ overstak en naast me allemaal dood gevogelte zag liggen. Nina die ging nog even rustig staan kijken hoe zo’n dood beest nou precies in elkaar steekt, maar ik stond toen allang aan de andere kant kokhalzend te wachten.
Na de markt hebben we wat fruit gekocht omdat we dachten nergens normaal (wat is normaal in Cambodja?) eten konden kopen, maar daarna kwamen we bij een Kentucy. Heel slecht maar we hebben der heerlijk gegeten met een groepje.

Na het eten bij de KFC waren wij wat later dan de rest bij de afgesproken plek. Gelukkig stond Syna en nog een tuktuker op ons te wachten. Die hebben ons bij het guesthouse afgezet en zeiden dat ze ons na een half uurtje weer kwamen halen. Niet dus! Gelukkig na 45 minuten ofzo kwamen er 2 andere tuktuks aan om ons naar de monniken te brengen. 1 blok verderop. Dat hadden we ook wel kunnen lopen als we dat wisten!

Op bezoek bij de monniken was echt heel bijzonder! Eerst kregen we een korte rondleiding en uitleg van Syna. Hij heeft hier zelf ook een aantal jaar gewoond toen hij voor het eerst naar de grote stad kwam. Er leven 35 monniken (als ik goed heb opgelet) op dat complex waarbij ze 2 hurktoiletten (heerlijke dingen ahum) en een douche (lees: bak water met emmertjes) moeten delen. Ze slapen in kleine donkere kamertjes met zn vieren en hebben geen bezittingen en moeten zich aan strenge regels houden. Zo moeten ze al hun eten bedelen op straat en mogen geen diner eten! Alles wat ze op straat krijgen van mensen, moeten de monniken weer delen met elkaar. Wat een leven! Hierna heeft Syna ons voorgedaan hoe je zo’n oranje gewaad om moet doen en heeft dit ook geshowd bij onze enige mannelijke deelnemer. Hierna heeft hij echt heel veel vragen beantwoord en dit vond ik zo bijzonder. Hij sprak echt over zijn eigen geschiedenis, hoe hij het heeft meegemaakt en gaf overal antwoord op! Ik heb hem dan ook overladen met vragen.
Na deze verkleedshow zijn we naar een oudere monnik gegaan. Door hem zouden we gezegend worden. We moesten voor hem & het altaar 3x bidden (syna legde het ons allemaal uit) waarna we vervolgens een voor één een rood gevlochten bandje omkregen. Hierna werd er over ons allemaal jasmijn water gesprenkeld en was de monnik voor ons aan het bidden.
Na deze zegen zijn we naar een tempel gegaan op het complex waar Syna ons het levensverhaal van Boedda vertelde en nog meer vragen beantwoordde. Wisten jullie dat Boedda de zoon is van een Indiase prinses, uit haar zij is geboren, na zijn geboorte 7 stappen naar het noorden zette, de aarde 7 keer schudde toen hij geboren werd en zijn moeder 7 weken na zijn geboorte overleed? Ow en hij heette eerst anders, maar die naam ben ik vergeten. Verder is het onzin dat je boedda beelden hoort te krijgen, je mag ze gewoon zelf kopen. Dit hoorde ik nog wel eens in Nederland namelijk.

Na de monniken was ons programma nog niet afgelopen. We gingen terug naar het guesthouse waar we ons even konden opfrissen. Na het eten gingen we namelijk een avond tegemoet met karaoke. Nienke had voor de gelegenheid een groep Cambodjaanse mensen uitgenodigd, waardoor we, heel leuk, met een gemengde groep waren. Ik dacht, nou dat karaoke word niks, in Nederland begint de eerste pas te zingen alstie dronken is. Nou hier gaat dat anders hoor! Bij binnenkomst begon een Cambodjaanse vrouw een balled te zingen en hierna zong Syna een rock nummer (beide in Khmer). En los was de groep. Haha geweldig om te zien! Wij hebben met zn alle meegeblerd (zingen kan ik het niet echt noemen) met de Spice girls, backstreet boys, beyonce, enz, enz, enz. Tussendoor ging er af en toe een Cambodjaan in zijn eigen taal een lied zingen. Die deden dat wel heel serieus. Een mevrouw wou een paar keer dat ik met haar mee zong, maar ik kan die Khmer tekentjes natuurlijk helemaal niet lezen! Lastig, dan maar wat tonen na zingen als achtergrond!
De tent waar we in waren was heel sjiek. Met personal bediendes, we werden vooraf door een scanner gehaald en camera’s mochten niet mee. Ik geloof dat de rekening ook wel aan de prijs was voor Cambodjaanse begrippen. Ik vond het echt een geweldige afsluiting van de week en hoop snel weer te mogen karaoken.

Goed de volgende dag wou Nienke met iedereen om 09:00 afspreken. Wat best vroeg is na een karaoke avond. Hier hebben we wat praktische informatie gekregen en toen begon onze eerste werkweek. Ondertussen zijn we al een paar dagen verder en hebben Iris, saskia en ik een planning gemaakt van welke activiteiten we wanneer en waar willen gaan doen, incl bijbehorende kosten. Geloof me, daar staan wat leuke dingen op. Genoeg info voor nieuwe blogs.

Dan nu, het moment waar jullie alle op hebben gewacht. Mijn buikje.. Zoals ik in het begin al schreef, mijn buikje voelt zich niet helemaal thuis in Cambodja. Er volgt nu een vies verhaal over poep en diarree, als je dit niet wil lezen, snel door scrollen en een lief berichtje plaatsen!
In Siem Riep had ik al erge buikpijn, maar niks ernstigs aan de hand. Tot de terugreis. ’s Morgens werd ik wakker en ja hoor! Ook ik moest aan de diarree geloven. Helaas hadden we die dag die busreis van 7 uur, dus na een aantal x de wc bezocht te hebben, had ik een diarree remmer derin gegooid en gaan met die banaan. Precies goed getimed, want ’s avonds na het eten moest ik weer naar de wc! Gelukkig was ik toen weer terug in Phnom Penh en kon ik op mn oude vertrouwde wc’tje. Maar, we zijn er nog niet. Na weer een paar dagen buikpijn gehad te hebben, barstte de bom bij mij. Letterlijk en figuurlijk. Ik ben nu sinds eergisteravond aan de dunne. Het lijkt niet te willen stoppen  Morgen moeten we echter toch naar Siem Riep (7 uur in de bus) om vervolgens naar de Jungle te gaan. Ik gooi morgen ochtend weer lekker wat diarreeremmers erin en slik er nog een paar die dag en hoop de busreis levend door te komen. In Siem Riep kijk ik even verder of ik meteen mee ga naar de jungle of nog een dagje in het guesthouse blijf.

Nou jullie zijn weer helemaal op de hoogte! Ik verwacht een berichtje terug van jullie. Foto’s van deze blog staan trouwens ook al allemaal online! Groetjes En tot snel!